Romahnowa (Łuszczewska-Romahnowa) z Łuszczewskich Seweryna Maria (1904–1978), logik, profesor Uniw. Pozn. Ur. 10 VIII w Mszanie koło Zborowa (woj. tarnopolskie). Ojciec jej, Konrad (1876–1937), prawnuk ministra Jana Pawła Łuszczewskiego (zob.), był w l. 1911–19 dyrektorem Związku Ziemian (banku ziemian), w l. 1919–23 naczelnym administratorem dóbr Brody, w l. 1922–7 posłem na sejm z ramienia Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego, od r. 1927 prezesem Tow. Gospodarczego we Lwowie. Matka, Maria Antonina, była córką filozofa i polityka Wojciecha Dzieduszyckiego (zob.).
Do szkoły powszechnej uczęszczała kolejno w Jazłowcu, Jarosławiu i Krakowie, od r. 1914 uczyła się w lwowskim gimnazjum Zofii Strzałkowskiej, gdzie w r. 1922 zdała egzamin dojrzałości. W l. 1922–6 i 1927/8 studiowała na Uniw. Lwow. filozofię pod kierunkiem Kazimierza Twardowskiego, Kazimierza Ajdukiewicza i Romana Ingardena oraz matematykę pod kierunkiem Hugona Steinhausa i Stefana Banacha. R. szk. 1926/7 spędziła we Francji (Cannes, Paryż) jako prywatna nauczycielka. Po studiach pracowała w lwowskich szkołach średnich, m. in. jako nauczycielka psychologii w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim im. A. Asnyka (w r. szk. 1930/1). W r. 1931 na skutek redukcji nauczycieli utraciła pracę w szkolnictwie. Przeniosła się wówczas do Zarzecza koło Jarosławia, gdzie mieszkał jej ojciec. Jesienią 1932 zamieszkała ponownie we Lwowie. Dn. 3 XII 1932 uzyskała stopień doktora filozofii Uniw. Lwow. na podstawie nie drukowanej pracy O wyrazach okazjonalnych (pisanej pod kierunkiem Ajdukiewicza, promotorem był ostatecznie Twardowski). W r. 1933 została asystentką przy kierowanej przez Ajdukiewicza Katedrze Filozofii I Uniw. Lwow. Dn. 19 VII 1934 wyszła za mąż (w Zarzeczu) za dra Edmunda Romahna (zob.). W l. 1935–8 pracowała dodatkowo w Prywatnej Szkole Gospodarczej Żeńskiej w Snopkowie koło Lwowa, a w r. szk. 1938/9 w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim SS. Nazaretanek we Lwowie.
Z końcem grudnia 1939 R. została usunięta z Uniw. Lwow. W l. 1939/40 i 1940/1 uczyła w lwowskiej ukraińskiej szkole średniej ogólnokształcącej na ul. Sokoła. Od listopada 1941 do końca 1942 r. przebywała we wsi Kamień koło Opola Lubelskiego w majątku swojego szwagra, Stanisława Cywińskiego. Utrzymywała się z prywatnych lekcji. W styczniu 1943 R. wróciła do Lwowa i podjęła pracę w wydawnictwie rolniczym. Dn. 29 V 1943 została wraz z mężem aresztowana przez gestapo za udzielenie noclegu nieznanemu mężczyźnie podającemu się za uczestnika pracy podziemnej. Do końca sierpnia 1943 R. przebywała w więzieniu gestapo na ul. Łąckiego we Lwowie, następnie została osadzona do 19 IV 1944 w obozie koncentracyjnym na Majdanku. Od końca kwietnia 1944 do czerwca t.r. przebywała w obozie koncentracyjnym Ravensbrück, a następnie w lipskim oddziale (przy fabryce Hasag) obozu w Buchenwaldzie. Dn. 17 IV 1945 w okolicach Torgau uciekła z kolumny więźniów pędzonych nie wiadomo dokąd po ewakuacji obozu. Po zakończeniu wojny Amerykanie umieścili ją w miejscowości Northeim, gdzie pracowała jako urzędniczka i tłumaczka w UNRRA.
W końcu listopada 1946 R. wróciła do Polski i w grudniu t.r. osiadła w Poznaniu, gdzie najpierw otrzymała etat starszego asystenta, a od 1 V 1947 – adiunkta w kierowanej przez Ajdukiewicza Katedrze Teorii i Metodologii Nauk (zamienionej w r. 1951 na Katedrę Logiki) na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniw. Pozn. Dn. 27 XI 1954 przyznano jej tytuł docenta, a 13 XII 1962 stanowisko profesora nadzwycz. w Uniw. im. A. Mickiewicza. Po przejściu Ajdukiewicza do Warszawy w r. 1955 przejęła funkcję kierownika Katedry Logiki (przemianowanej w r. 1969 na Zakład Logiki w Instytucie Matematyki). Funkcję tę pełniła do przejścia na emeryturę (30 IX 1974). W l. 1957–61 była też zatrudniona dodatkowo w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN na stanowisku docenta. Do uczniów R-ej należeli T. Batóg, J. Czajsner i M. Jarosz.
Publikacje naukowe R-ej (podpisywane zawsze podwójnym nazwiskiem: Łuszczewska-Romahnowa) są stosunkowo nieliczne, ale zawierają dorobek znaczny i oryginalny. Niektóre z nich stały się reprezentatywnymi pozycjami polskiej logiki i metodologii, o czym świadczą przedruki w późniejszych antologiach. Można je podzielić na prace logiczno-matematyczne (np. Analiza i uogólnienie metody sprawdzania formuł logicznych przy pomocy diagramów Venna, „Studia Logica” T. 1: 1953, Classification as a kind of distance function, tamże T. 12: 1961, A generalized theory of classifications, tamże T. 16 i 17: 1965), artykuły metodologiczne (np. Wieloznaczność a język nauki, „Kwart. Filoz.” 1948, Indukcja a prawdopodobieństwo, „Studia Logica” T. 5: 1957, Z teorii racjonalnej dyskusji, w: Rozprawy logiczne, W. 1964) oraz publikacje z zakresu historii logiki, metodologii i filozofii nauki. Przełożyła także „Logikę” A. Arnaulda i P. Nicole’a (W. 1958, w „Bibliotece Klasyków Filozofii”).
Od lat przedwojennych była R. członkiem Polskiego Tow. Filozoficznego (w l. 1967–71 przewodniczyła zarządowi jego Poznańskiego Oddziału). Od r. 1950 wchodziła w skład Komisji Filozoficznej, a od r. 1967 również Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Poznańskiego Tow. Przyjaciół Nauk. Zmarła w Poznaniu 27 VI 1978 i tam została pochowana na cmentarzu Junikowskim. Była odznaczona m. in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W małżeństwie z Edmundem Romahnem R. nie miała potomstwa.
Fot. w Mater. Red. PSB; – Mościcki-Dzwonkowski, Parlament RP 1919–27 (biografia K. Łuszczewskiego); – „Głos Wpol.” 1978 nr 146; „Informator” (wyd. przez Uniw. Pozn.) 1978 nr 13 (67) s. 17–18 (F. Kaczmarek); „Ruch Filoz.” 1979 nr 1/2 s. 118; „Studia Filoz.” 1979 nr 1 s. 189–94 (T. Batóg, ze spisem publikacji R-ej); „Studia Semiotyczne” T. 10: 1980 s. 7–10 (J. Pelc); „Tryb. Ludu” 1978 nr 157; – Fot. i dokumenty w posiadaniu T. Batoga w P.
Tadeusz Batóg