Podwysocki Stanisław (1882–1952), założyciel i redaktor czasopisma „Wiedza i Życie”. Ur. 24 IV we wsi Wołkowińce w pow. latyczowskim na Ukrainie, był synem Edmunda i Stanisławy. W r. 1922 założył w Warszawie miesięcznik „Wiedza i Życie” i jako jego redaktor do r. 1950 (z przerwą wojenną 1939–45) zgromadził zespół wybitnych uczonych współpracujących z pismem; należeli do nich m. in.: Kazimierz Ajdukiewicz, Wacław Borowy, Stefan Czarnowski, Antoni Bolesław Dobrowolski, Tadeusz Kotarbiński, Tadeusz Manteuffel, Helena Radlińska, Eugeniusz Rybka, Stanisław Skowron. Miesięcznik ten odegrał poważną rolę, popularyzując wiedzę i stanowiąc periodyczny podręcznik dla samouków. P. był także dyrektorem Powszechnego Uniwersytetu Korespondencyjnego w Warszawie oraz od r. 1932 naczelnikiem Wydziału Oświaty Pozaszkolnej w Departamencie Szkolnictwa Ogólnokształcącego w Min. Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego – do ok. r. 1936 (w r. 1937 wg „Rocznika Politycznego i Gospodarczego” już nie zajmował tego stanowiska). Był członkiem warszawskiej loży masońskiej «Orzeł Biały», wchodzącej w skład Międzynarodowego Mieszanego Zakonu «Le Droit Humain». Zmarł 4 IV 1952 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim. P. był żonaty z Marią z Warhanków.

Chajn L., Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej, W. 1975; – Dzien. Urzęd. Min. WRiOP 1932 dod. Ruch służbowy nr 5 s. 73; „Roczn. Polit. i Gosp.” 1933 s. 219, 1934 s. 142, 1935 s. 173; – „Tyg. Powsz.” 1952 nr 17 s. 2; „Wiedza i Życie” 1952 s. 471; „Życie Warszawy” 1952 nr 84 s. 5, nr 85 s. 5; – Arch. Cmentarza Powązkowskiego: sygn. 110–4–22 (akt zgonu i inne dokumenty); B. Jag.: rkp. 8983 III; B. Narod.: rkp. 7419; B. PAN w Kr.: rkp. 3770 t. 2; B. Ossol.: rkp. 12 934, 12 935.

Stanisław Konarski