Rogowski Stanisław (1911–1940), poeta. Ur. 28 XI w Czortkowie (Galicja Wschodnia), był synem woźnego gimnazjalnego Tadeusza i Marii.
W r. 1921/2 R. rozpoczął naukę w Gimnazjum im. J. Słowackiego w rodzinnym mieście, szkołę tę ukończył w r. 1929 egzaminem dojrzałości. Studiował następnie weterynarię na Uniw. Lwow., z której przerzucił się na polonistykę (1931/2), również jej nie kończąc. Wiersze zaczął drukować – jak się zdaje – w „Kurierze Lwowskim” (1931), w r. 1933 wszedł do powstałej wtedy we Lwowie grupy artystycznej «Rybałtów» oraz do zespołu redakcyjnego „Sygnałów” od początku istnienia pisma, z zespołu tego wystąpił już po kilku tygodniach. Później drukował – prawie wyłącznie poezje – także, poza „Sygnałami”, w lwowskich czasopismach: „Nowe Czasy”, „Dziennik Polski”, a następnie w warszawskich: „Gazeta Polska”, „Pion” i „Skamander”. Należał wraz z Józefem Czechowiczem, Tadeuszem Hollendrem, Karolem Kurylukiem i Julianem Przybosiem – do komitetu organizacyjnego zapowiadanego na październik 1934 we Lwowie wielkiego zjazdu młodej literatury, impreza ta jednak nie doszła do skutku. Pierwszy tomik poetycki R-ego pt. Panny leśne (Lw. 1935) ukazał się dzięki subwencji przyznanej autorowi za staraniemWilama Horzycy przez Min. WRiOP i został bardzo życzliwie przyjęty przez krytykę jako «piękny debiut indywidualnego talentu o bogatej skali sugestywnej rytmiki i barwnego kolorytu» (Kazimierz Czachowski), niezależny zarówno od skamandrytów, jak i poetów awangardowych, a bliski Bolesławowi Leśmianowi i Stanisławowi Maykowskiemu. Zaś po pojawieniu się jego drugiego zbiorku Wieczór oczekujących (Lw. 1938) określono jego twórczość jako «osobliwą mieszaninę liryczności i konstruktywizmu» i «chaos organizowany» oraz podkreślono w niej inspirację pieśni ludowej (W. Kubacki). W r. 1938 R. przeniósł się do Warszawy. Podczas okupacji pracował jako szklarz. Zagarnięty 19 IX 1940 w wielkiej obławie w inteligenckich dzielnicach Warszawy, został 21 IX wywieziony przez Niemców do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie zmarł 8 XII 1940. Prochy jego pochowano w r. 1941 na cmentarzu Powązkowskim.
W końcu r. 1939 lub na początku 1940 R. ożenił się. Jego powstałe w czasie wojny wiersze drukowało pośmiertnie konspiracyjne czasopismo „Nurt” (1943 nr 3) oraz opracowany przez Stefanię Skwarczyńską i Mirosława Żuławskiego i również konspiracyjnie wydany zbiór utworów poetów lwowskich „Śpiew wojny” (1944).
Czachowska J., Sygnały 1933–9, Wr. 1952; Czachowska, Literatura pol. Bibliogr., II; Pol. Bibliogr. Liter. za l. 1946–7, 1957, 1962–3, 1967, 1970–2, 1974–5, 1977; – Bartelski L. M., Niepowrót, „Kultura” 1971 nr 27; Bartoszewski W., 1859 dni Warszawy, Kr. 1974; Czachowski K., Najnowsza polska twórczość literacka, Lw. 1938 (fot.); tenże, [rec. Panien leśnych], „Nowa Książka” 1937 nr 9 s. 533–4; Jaworski W., S. Rogowski, w: Straty kultury pol. 1939–44 I 376–81; tenże, [życiorys R-ego], „Oficyna Poetów” (Londyn) 1977 nr 3 s. 20; Kruczkowski A., [list do red.], „Kultura” 1971 nr 30 s. 11; Kubacki W., Lwowska trójka poetycka, „Gaz. Pol.” 1936 nr 1; tenże, [rec. Wieczoru oczekujących], „Nowa Książka” 1938 nr 9 s. 611 (toż w: tenże, Lata terminowania, Kr. 1963); Łączyńska A., Podzwonne zmarłym poetom, „Kierunki” 1957 nr 32; Osuchowski A., Sztambuchy, „Życie Liter.” 1970 nr 52; Sebyła W., [rec. Panien leśnych], „Roczn. Liter.” 1935 s. 37; Truchanowski K., O S. Rogowskim, „Polska Zbrojna” 1947 nr 257; – Czechowicz J., Listy, L. 1977 s. 276–9; Dąbrowska M., Dzienniki, W. 1988 II; Frantz W., Odłamki wspomnień, Kr. 1972 s. 57–60; Horzyca W., Listy … do W. Zawistowskiego, „Pam. Teatr.” 1981 z. 3/4 s. 349, 351–3; Hrabyk K., Dwa portrety, „Kronika” (Londyn) 1967 nr 45; tenże, Wspomnienia, „Roczn. Hist. Czasopism. Pol.” T. 10: 1971 z. 4 s. 515–18; Kłak T., Źródła do historii Awangardy, Wr. 1981 (Arch. Liter., XXIV); Lewicki B. W., Wiesz, jak jest, Ł. 1974 s. 39; Sceptyk pełen wiary, Kr. 1979; Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. J. Słowackiego w Czortkowie 1926/7–1928/9, Czortków 1927–9; Szczawiej J., Antologia polskiej poezji podziemnej, W. 1957; tenże, Poezja Polski Walczącej, W. 1974, I–II; – IBL PAN: Kartoteka bibliograficzna (A. Bara).
Rościsław Skręt