Błotnicki Tadeusz h. Doliwa (1858–1928), artysta rzeźbiarz, urodził się 8 X we Lwowie, gdzie spędził dzieciństwo i lata szkolne w atmosferze artystycznej: ojciec Edward był dziennikarzem i rysownikiem humorystycznym, stryj malarzem. Wolne chwile od nauki w szkole realnej spędzał na rysowaniu i modelowaniu w pracowni Jędrzeja Grabowskiego i rzeźbiarza Filippiego. W l. 1875–1877 studjował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod Matejką na wydziale rzeźby u Gujskiego, za którego staraniem dostał się do Muzeum Sztuki i Przemysłu w Wiedniu, a potem do Akademji Sztuk Pięknych pod kierunek Zumbuscha w l. 1877–1879. Tu modelował Samsona, za co został nagrodzony medalem bronzowym na wystawie polskiej Sztuki w Krakowie 1887. W Wiedniu wyrzeźbił również Świteziankę, którą Lwów umieścił na pl. Halickim. Stypendjum w r. 1879 ułatwiło mu wyjazd do Paryża i Monachjum, lecz śmierć ojca w roku następnym sprowadziła go spowrotem do Lwowa. Tu wyrzeźbił posąg Piusa IX dla cerkwi św. Jura. W r. 1881, zachęcony przez hr. Lanckorońskiego, wyjechał na półtora roku na dalsze studja do Włoch, a głównie do Florencji. Zaprzyjaźniwszy się tam z Lenartowiczem, korzystał z jego pracowni i wskazówek w pracy nad podobizną Mickiewicza; owocem tej pracy było w latach następnych kilka biustów wieszcza (jeden w zbiorach miejskich we Lwowie) i pomniki dla Stanisławowa, Tarnowa i Wieliczki. We Florencji wykonał również głowę Chrystusa w marmurze, bardzo chwaloną przez Gersona, a znaną z reprodukcji terrakotowej. Od 1886 szybko następowały liczne dzieła, jak kompozycja Dzień i Noc, biust Józefa Supińskiego (w Muzeum Lubomirskich we Lwowie), Jana Dobrzyńskiego, medaljon Goszczyńskiego, a w Krakowie: pomniki grobowe Zyblikiewicza, Kolberga, Gujskiego, grupa będąca alegorją dramatu na frontonie teatru, pomnik Bałuckiego na plantach. W l. 1892–3 wykonał parę madon, Anioła zmartwychwstania, biust św. Ignacego Lojoli w bronzie, nagrodzony medalem srebrnym na wystawie we Lwowie 1894, biust Buszczyńskiego, medal Lenartowicza (ostatnie znajdują się w Muzeum Narodowem w Krakowie); wyrzeźbił również figuralny ołtarz dla krakowskiego kościoła Kapucynów i aniołów pod tęczą w kościele P. Marji. W r. 1901 wykonał Zagłobę, (w posiadaniu prywatnem), w 1902 biust Paderewskiego w Kąśny, siedzibie wielkiego pianisty, utrzymany w charakterze szlachetnym, o modelowaniu śmiałem, spokojnem, a wyrazistem w linji, odlew znajduje się w posiadaniu mec. Lewandowskiego w Krakowie. W tymże roku wykonał cykl symboliczny: Władca świata, troska i rzeczywistość. Dziełem jego jeszcze z tego czasu jest epitafium Juljusza Kossaka i tablica pamiątkowa Almae Matris krakowskiej.

W l. 1907–10 był profesorem modelunku na Politechnice Lwowskiej, gdzie wykonał posągi: Franciszka Smolki, prezydenta Michalskiego, św. Elżbiety na frontonie kościoła tegoż wezwania, pomnik Kościuszki dla Sambora i Jasła. Od r. 1910 wykładał przez przeciąg około 6 lat kostjumologję w państwowej szkole przemysłowej żeńskiej i w szkole dramatycznej w Krakowie, ilustrując słowo rysunkiem odręcznym na tablicy. Strój uważał za ważny wyraz zewnętrzny, charakteryzujący człowieka. Zapobiegając brakowi podręcznika w tym przedmiocie, opracował Historię kostjumów i haftów, pozostałą w rękopisie, i Proporcję ciała ludzkiego. Wydany tylko został Zarys historji ubiorów z uwzględnieniem haftów i tkanin (Kr. 1930). Do ostatnich prac B-go należy pomnik Marszałka Piłsudzkiego w Przemyślu. B. zmarł w Krakowie 28 III 1928. Był podwakroć żonaty: 1-o z Walerją z Soleckich, artystką dramatyczną i nowelistką, zmarłą r. 1889, 2-o z Marją z Parvich, znaną autorką i działaczką społeczną w Krakowie. B. był artystą, rozmiłowanym w formach klasycznych, spokojnym w linji i szlachetnym; jako pedagog sumienny i pracowity, przejęty posłannictwem i znaczeniem sztuki.

»Tyg. Il.« 1902, nr 16, 22; Słown. Artystów Pol., I; Świeykowski, Pamiętnik Tow. Przyj. Szt. Pięk. w Krakowie, 1905; Thieme-Becker; »Czas« 1928, nr 76; »Il. Kurjer Codz.« 1928, nr 91; Romanowiczówna Z., Cienie, Lw. 1930; Balicki E., Przedmowa do B-go: Zarysu Historji ubiorów…, 1930.

Helena d’Abancourt