Koźniewski Tadeusz (1880–1921), profesor chemii farmaceutycznej Uniw. Warsz. Ur. 29 IV w Kwiryłach na Kaukazie, gimnazjum ukończył w Warszawie; w l. 1899–1902 studiował medycynę na Uniw. Warsz., w l. 1902–5 na UJ, gdzie doktoryzował się u T. Browicza na podstawie pracy Studia nad składem chemicznym bakterii gruźliczych, pionierskiej w zakresie badań nad lipidami prątków gruźliczych. W l. 1904–8 pracował jako asystent chemii lekarskiej u A. Stopczańskiego i L. Marchlewskiego (z którym ogłosił wiele prac), potem zdecydował się przenieść do zakładu farmakologii do Łazarskiego, gdzie był asystentem do r. 1913. W l. 1909–10 przebywał jako stypendysta AU w Instytucie Pasteura oraz w École Supérieur de Pharmacie w Paryżu i zaraz po powrocie habilitował się na UJ z pracy O swoistym barwniku dziurawców („Kosmos” T. 38: 1913 s. 1385–425). Z powodu trudności, jakie mu robił w pracy naukowej J. Łazarski, w l. 1913–4 pracował jako asystent patologii ogólnej u K. Kleckiego. W l. 1914–7 walczy! w Legionach jako kapitan lekarz. W r. 1917 zorganizował pracownię biochemiczną Warszawskiego Tow. Naukowego i zaraz potem powołano go na katedrę chemii farmaceutycznej Uniw. Warsz. jako profesora zwycz. Tu zorganizował (wraz z W. Mazurkiewiczem) Studium Farmaceutyczne Uniw. Warsz. W l. 1917–21 kierował też wojskową szkołą gazowniczą w Warszawie.
K. był autorem ok. 30 prac z zakresu chemii barwników, chemii alkaloidów, morfologii botanicznej i mikrobiologii ogólnej ogłoszonych w „Kosmosie”, wydawnictwach AU, „Przeglądzie Lekarskim” i in. Szczególnie ważne były jego prace nad chlorofilem (wraz z L. Marchlewskim), rozprawa pt. Jodowe pochodne strychniny i brucyny (wraz z J. Buraczewskim, „Rozpr. AU Wydz. Mat. Przyr.” Kr. 1909 VIII), własne badania nad połączeniami alkaloidów z jodem, nad przemianą filotaoniny w fitorydyny, O enzymach („Akad. Wykłady Roln.” III, 1914 s. 75–89) i wiele innych. W trakcie kończenia pierwszej po wojnie 1914–8 polskiej farmakopei zmarł nagle na serce w Warszawie 22 IX 1921 r. Z małżeństwa z Heleną z Wertheimów pozostawił syna Andrzeja (zob.).
Koskowski B., Propedeutyka farmaceutyczna, W. 1932 s. 246 (fot.); Sześćsetlecie medycyny krakowskiej, Kr. 1964 II 385, 500; – Michalewska K., Habilitacje w Uniwersytecie Jagiellońskim 1848–1918, Zesz. Nauk. UJ, Kr. 1963 LXXI; – „Wiad. Farmac.” 1921 nr 19 s. 12; –Arch. UJ: S. II 520, 619.
Stanisław Brzozowski