Mączyński Tadeusz (1898–1955), założyciel i redaktor „Rocznika Sądeckiego”. Ur. 4 X w Krakowie, był synem Stanisława, zegarmistrza-jubilera, i Katarzyny ze Stanoszków. W l. 1908–16 uczęszczał do V Gimnazjum Klasycznego w Krakowie. Po złożeniu egzaminu dojrzałości studiował krótko w Akademii Handlowej, a następnie uczęszczał z przerwami na Wydział Prawa UJ (1918–22). Pracując zawodowo jako księgowy (do r. 1925), rozpoczął w r. 1924 studia historyczne i polonistyczne na Wydziale Filozoficznym UJ, zakończone w r. 1927 napisaniem rozprawy Kazimierz Rogala-Zawadzki, jego życie i dzieło („Roczn. Tow. Nauk. w Tor.” T. 35: 1929) na seminarium W. Konopczyńskiego, na podstawie której doktoryzował się 27 VI 1931. Od r. 1928 rozpoczął pracę w gimnazjum handlowym w Nowym Sączu jako nauczyciel historii, języka polskiego i przedmiotów zawodowych (księgowość, korespondencja handlowa). Uprawnienia do pracy pedagogicznej uzyskał po złożeniu egzaminu państwowego w r. 1932. W gimnazjum sądeckim pracował do r. 1955 z przerwą okupacyjną, kiedy w l. 1942–4 uczył w szkole zawodowej i w tajnym nauczaniu.
Obok pracy pedagogicznej M. zajmował się publicystyką na łamach prasy lokalnej i popularyzacją oświaty jako prelegent Tow. Szkoły Ludowej. Od r. 1935 zabiegał o powołanie w Nowym Sączu placówki ogniskującej prace badawcze tyczące Sądecczyzny, do czego miały służyć zbiory Biblioteki Miejskiej w Nowym Sączu, ofiarowane miastu przez Józefa Szujskiego. Z inicjatywy M-ego została przy Bibliotece utworzona komisja kulturalno-oświatowa, która w r. 1938 przedstawiła władzom miejskim plan powiększenia księgozbioru i nadania mu charakteru naukowego. Równocześnie z inicjatywy M-ego powstał „Rocznik Sądecki”, przeznaczony do publikacji prac z dziedziny historii regionalnej, krajoznawstwa, geografii, językoznawstwa i literatury. M. objął obowiązki redaktora i pierwszy tom „Rocznika Sądeckiego” ukazał się w czerwcu 1939. Po przerwie okupacyjnej, dzięki staraniom M-ego, wznowiono to czasopismo, lecz dopiero w r. 1949 ukazał się drugi tom „Rocznika”. M. jest autorem pracy o charakterze pamiętnika pt. Moja droga do zawodu nauczycielskiego (mszp. z r. 1949 w posiadaniu żony).
M. zmarł po ciężkiej chorobie 20 IX 1955 w Nowym Sączu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu. Żonaty z Jadwigą z Rogozińskich, pozostawił córkę Danutę, nauczycielkę, i syna Andrzeja, prawnika.
Golachowski K., Dr T. Mączyński (Wspomnienie pośmiertne), „Roczn. Sądecki” T. 3: 1957 s. 385–6 (mylna data zgonu 10 IX 1955); – „Roczn. Sądecki” T. 10–11: 1969–70 s. 3–4, T. 12: 1971 s. 3–4; – Księga protokołów redakcji „Rocznika Sądeckiego” oraz inne dokumenty znajdujące się w posiadaniu rodziny zamieszkałej w Nowym Sączu.
Józef Długosz