Jałbrzykowski Zygmunt Wojciech Julian (1838–1910), powstaniec 1863 r., działacz gospodarczy. Ur. 26 IV w Korabnikach koło Skawiny, był synem Wojciecha i Józefy z Płockich. Ukończył szkołę przemysłową w Bochni i zdał maturę w Liceum Św. Anny w Krakowie. Po śmierci ojca ciężkie warunki materialne zmusiły go do podjęcia pracy w składach win Groebla w Krakowie, gdzie ukończył także szkołę handlową i instytut techniczny. Między r. 1858 a 1860 wyjechał do Królestwa szukać korzystniejszej posady. Pracował w fabrykach sukna Elbla w Zgierzu i Długoszewskiego w Tomaszowie. Brał aktywny udział w powstaniu styczniowym; wzięty do niewoli, został wydany władzom galicyjskim jako poddany austriacki i skazany na półtora roku więzienia, które odsiedział w Nowym Sączu. Po zwolnieniu udał się ponownie do Królestwa. Pracował początkowo w mniejszych przedsiębiorstwach przemysłowych. Po utworzeniu Sp. Akc. Tow. Zakładów Przemysłowych B. Hantke w Warszawie (1882) został członkiem trzyosobowej Rady Zarządzającej. Przyczynił się do rozwoju tego przedsiębiorstwa, reprezentował je na zjazdach przemysłowców w Petersburgu, podróżował w interesach firmy do rejonów przemysłowych Rosji oraz do innych krajów. W r. 1888 porzucił pracę w przemyśle, osiadł najpierw na roli we wsi Wylągi na Lubelszczyźnie, a następnie w Ujeździe pod Krakowem i poświęcił się całkowicie rolnictwu, które studiował od kilku lat jako samouk. Był członkiem krakowskiej Rady Powiatowej. Obok licznych artykułów drukowanych w lwowskim „Przemysłowcu” i w ekonomicznych czasopismach niemieckich, napisał użyteczny podręcznik Wyrób win z jagód i owoców (Lw. 1901). W związku ze swą działalnością filantropijną wpłacił w r. 1892 na restaurację katedry na Wawelu 5 tys. reńskich, w r. 1908 30 000 rubli na budowę Seminarium Nauczycielskiego w Białej k. Bielska, m. in. był jednym z głównych fundatorów szpitala Bonifratrów w Krakowie. Zmarł w Krakowie 4 II 1910 r. i tamże został pochowany.

J. miał syna Stanisława (1878–1937), inżyniera, później jednego z założycieli spółdzielni rolniczo-handlowej «Jedność» w Krakowie i prezesa jej rady nadzorczej, oraz córkę Helenę Ożegalską. Wychował swych krewnych: R. Jałbrzykowskiego, późniejszego metropolitę wileńskiego, oraz artystę malarza Kacpra Żelechowskiego.

Dwie fotografie, z 1863 r. i z ok. 1900 r., w zbiorach B. Jag.; – Trzechsetny Jubileusz Bonifratrów w Krakowie, Kr. 1910 po s. 16; – „Czas” 1910 nr 76; Kalendarz Krak. J. Czecha na r. 1911 s. 83; – Papiery rodzinne.

Red.