Schivereck Burkhard Swibert (1742–1806), botanik, chemik, rektor Uniw. Lwow. Ur. 1 III w Brilon w Westfalii; pochodził z rodziny niemieckiej.
S. studiował botanikę i chemię na uniw. w Fuldzie, doktoryzował się tu w r. 1759, potem kontynuował studia przyrodnicze w Würzburgu a medyczne w Wiedniu, gdzie doktoryzował się z medycyny 15 X 1775. T.r. powołany został na katedrę botaniki i chemii uniw. w Innsbrucku; był w r. 1777 dziekanem wydz. lekarskiego, a w r. 1782 rektorem tego uniwersytetu. W Innsbrucku należał od r. 1781 do Tyrolskiego Tow. Naukowego, był współautorem zbiorowej pracy Flora Tirolensis (Innsbruck 1783), poza tym opracował część o gąbkach w bliżej nie znanej publikacji. S. miał poglądy wolnomyślne, należał do loży masońskiej «zu den drei Bergen». Gdy w ramach reform oświatowych Józefa II zamknięto uniwersytet w Innsbrucku, S. został przeniesiony do Lwowa, gdzie 26 X 1783 objął (jeszcze przed formalnym uruchomieniem uniwersytetu w r. 1784) katedrę chemii i botaniki na wydz. lekarskim. Laboratorium urządził w wolno stojącej kapliczce na terenie byłego klasztoru Misjonarzy. Nie udało mu się natomiast mimo wielu starań założyć ogrodu botanicznego. W l. 1786/87 i 1798/99 był rektorem uniwersytetu. S. wykładał po łacinie, uczniów – o których dbał – miał niewielu, w tym Willibalda Bessera, od r. 1805 profesora botaniki Liceum w Krzemieńcu, oraz swego ulubieńca Karola Firicha.
S. zainteresowany florystyką i mykologią był bardzo pracowitym uczonym gabinetowym, ale mało publikował. Gromadził bardzo bogate zielniki, które potem zabrał do Krakowa, oraz sam sporządził liczne ilustracje mykologiczne. Pogodnego i łatwego usposobienia, nie miał wrogów poza wybitnym przyrodnikiem Baltazarem Hacquetem, który składał na niego donosy do gubernatora. We Lwowie S. należał do jakiejś loży masońskiej (wątpliwe jest natomiast jego członkostwo w polskiej, patriotycznej «Doskonała Równość»).
W r. 1805, wobec przejściowego zlikwidowania uniwersytetu lwowskiego, przeniesiono S-a (w miejsce opuszczającego Kraków dla Krzemieńca Franciszka Scheidta) na katedrę chemii i botaniki Wydz. Lekarskiego UJ. S. zmarł 29 VIII 1806 w Krakowie.
O stosunkach rodzinnych S-a brak danych.
Nazwisko S-a utrwalili w botanice Antoni Andrzejowski w nazwie Schivereckia podolica i W. Besser w nazwie Tysselineum Schivereckii.
Wurzbach, Biogr. Lexikon; – Finkel–Starzyński, Hist. Uniw. Lwow.; Krzemieniewski S., Karta z dziejów botaniki w Polsce, „Acta Societatis Botanicorum Poloniae” 1934, Suplementum s. 13–15, 30; Studia z dziejów katedr Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kr. 1964; Szafer W., Zarys historii botaniki w Krakowie na tle sześciu wieków Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kr. 1964 (w indeksie błędne nazwisko Schwiwereck); Zwoździak W., Historia Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego, „Arch. Hist. Med.” 1964 s. 15, 21.
Stanisław Marian Brzozowski