Laskowski Kazimierz (1899–1961), szermierz, major W. P., nauczyciel sportu. Ur. 7 XI w Troicku (Syberia Zachodnia), syn Wacława, urzędnika pocztowego, i Marii Joanny z Missunów, brat Ottona (zob.). Ojciec L-ego był zesłany na Syberię za udział w ruchu socjalistycznym w latach osiemdziesiątych XIX w. Do szkół podstawowych uczęszczał L. w Troicku i Witebsku. Szkołę średnią ukończył w trybie eksternistycznym i w r. 1923 złożył egzamin maturalny w gimnazjum w Równem. Od listopada 1918 do maja 1945 r. pozostawał w służbie wojskowej. W l. 1918–9 uzyskał kwalifikacje oficerskie w szkole podchorążych. Prawdopodobnie brał udział w wojnie polsko-radzieckiej w r. 1920. Uprawiając od r. 1916 szermierkę i boks, podjął w l. 1921–2 roczne studia w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportów (CWSGiS) w Poznaniu oraz na Rocznych Państwowych Kursach Wychowania Fizycznego (WF) przy Studium WF Uniw. Pozn. Do r. 1928 pracował w CWSGiS jako instruktor szermierki, boksu, strzelectwa sportowego i pięcioboju nowoczesnego. W r. 1928 został przeniesiony do Warszawy i przez rok dowodził kompanią szermierczą. W l. 1929–39 był instruktorem szermierki i boksu w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego (CIWF) w Warszawie.
W okresie międzywojennym rozwinął działalność sportową jako zawodnik. W l. 1923–31 należał do czołówki szermierzy polskich i był mistrzem Polski w szpadzie (1929) oraz kilkakrotnie mistrzem W. P. we wszystkich trzech broniach. Do największych sukcesów sportowych L-ego zaliczyć należy zdobycie brązowego medalu w drużynowym konkursie w szabli na Olimpiadzie w Amsterdamie (1928). Dzięki wysokim kwalifikacjom pedagogicznym w dziedzinie szermierki i boksu, które pogłębiał studiami we Francji, Włoszech i na Węgrzech (1924–5 i 1929), zdołał wyszkolić m. in. tak wybitnych zawodników, jak Leszek Lubicz-Nycz, Jerzy Buczak, Władysław Kurpiewski, Antoni Terenda, Zygmunt Fokt. W okresie tym L. opublikował również kilka podręczników. Wymienić tu można Boks (W. 1932), Samoobrona w 17 chwytach (W. 1934), Szermierka na szable (W. 1935, skrypt) oraz wiele regulaminów i innych publikacji. W r. 1937 awansował na kapitana.
L. brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. jako kapitan i dowódca kompanii 95 rezerwowego p. piechoty. Następnie przebywał w obozie jenieckim (Oflag II C Woldenberg-Dobiegniewo) do 2 V 1945 r. W obozie należał do grona organizatorów wychowania fizycznego i sportu wśród jeńców. Po opuszczeniu obozu pracował do r. 1948 w Centrali Polskiej Misji Repatriacyjnej w Berlinie i organizował repatriację Polaków z Niemiec do kraju. Pełnił również funkcje przedstawiciela Polski w Zjednoczonej Międzynarodowej Egzekutywie Repatriacyjnej przy Sojuszniczej Radzie Kontrolnej na Niemcy. Po powrocie do kraju pracował w l. 1948–9 w Komendzie Głównej PO «Służba Polsce» w Warszawie jako kierownik Oddziału WF Kobiet. Od 1 XI 1949 r. pracował w Akademii Wychowania Fizycznego (AWF) w Warszawie, początkowo jako adiunkt w Dziale Atletyki, następnie w Wydziale Wojskowym AWF, wreszcie od r. 1952 jako nauczyciel szermierki na stanowisku zastępcy profesora. W tym czasie jako ekstern ukończył studia w AWF i uzyskał stopień magistra wychowania fizycznego (1950). W r. 1954 otrzymał nominację na stanowisko p. o. kierownika katedry szermierki, boksu i strzelectwa sportowego oraz kierownika Zakładu Szermierki. Prócz tego był trenerem I kl. w szermierce i kierownikiem wyszkolenia w tej dyscyplinie w Zarządzie Głównym Akademickiego Związku Sportowego. W okresie tym, obok kilku skryptów, ogłosił drukiem podręcznik pt. Szermierka na bagnety (W. 1952). Za całokształt zasług sportowo-szkoleniowych i pedagogicznych otrzymał 1 X 1961 r. «rentę specjalną za zasługi». Zmarł 20 X 1961 r. w Warszawie. Odznaczony był m. in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych, Medalem Zwycięstwa i Wolności.
L. ożeniony był z Marią Rychta (1951). Z małżeństwa tego pozostało dwóch synów: Kazimierz Wacław (ur. 1962) i Wacław Otton (ur. 1955).
Enc. Wojsk.; Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; – Akademia Wychowania Fizycznego 1929–1959. Księga Pamiątkowa, W. 1960 s. 307, 371; Papée A., Na planszach czterech olimpiad, W. 1957; – Dział osobowy AWF w W.: Akta osobowe L-ego.
Kazimierz Toporowicz