Dziełem jego życia był pierwszy Słownik języka polskiego,  którego wydanie stało się wydarzeniem naukowym na skalę europejską. Polski nie był jednak jego pierwszym językiem. W jego domu mówiło się po niemiecku. Urodził się w Toruniu. Jego ojciec Jan Jacobsen Linde (Lindt) przyjechał tu ze Szwecji i został mistrzem cechu ślusarskiego oraz rajcą. Matka Barbara z domu Langenhan była córką kamieniarza pochodzącego z Bawarii. Z ich ośmiorga dzieci, przeżyli tylko najstarszy syn Jan Wilhelm i najmłodszy Samuel Gottlieb (Bogumił).  W  gimnazjum Samuel uczył się polskiego.  Potem wybrał studia teologiczne w Lipsku, bo mógł tam zdobyć stypendium. Interesowały go głównie egzegeza biblijna, języki klasyczne i orientalne oraz filozofia. Aby zarobić, starał się też o stanowisko lektora języka polskiego na uniwersytecie, twierdząc że znajomość jego wyniósł z zarówno z domu, jak i ze szkoły. Pisał, że polski jest jego „Muttersprache“, potem jednak przyznał, że nie był to jego język „ojczysty“. Lektorem polskiego został w 1792 roku, kiedy  obronił rozprawę habilitacyjną. Tłumaczył na niemiecki  m.in. Powrót posła Jana Ursyna Niemcewicza.  Wszedł w kontakt z działaczami polskiego stronnictwa konstytucyjnego, przebywającymi na emigracji w Saksonii. Otrzymał od nich rękopis dzieła O ustanowieniu i upadku Konstytucji 3 Maja, które przełożył na niemiecki. Podczas powstania kościuszkowskiego przyjechał do Warszawy i obracał się w radykalnych kręgach. Po klęsce insurekcji został bibliotekarzem Józefa Maksymiliana Ossolińskiego w Wiedniu i tam  rozpoczął zbieranie materiałów do swego monumentalnego dzieła.

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów o Samuelu Bogumile Lindem znajdziesz w jego biogramie oraz na dalszych stronach naszego serwisu.