Uczniem był miernym. Wyróżniał się tylko w języku polskim i historii. Według  tradycji rodzinnej w 1863 r. chciał pójść „do lasu”, ale nie przyjęto go ze względu na dziecinny wygląd i niski wzrost. W dwa lata później przerwał naukę i zarabiał na życie jako guwerner. W 1866 r. złożył eksternistyczną maturę i zapisał się do Szkoły Głównej. Próbował studiować najpierw prawo, potem medycynę, aż w końcu przeniósł się na Wydział Filologiczny. W czasie studiów wyprowadził się od rodziców, żył w niedostatku, czasem nawet głodował. W 1871 ukończył studia już na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, w który przekształcono Szkołę Główną. Nie zdał jednak egzaminu z języka greckiego i dyplomu nie otrzymał. Potem został sławnym pisarzem, zdobył uwielbienie milionów Polaków i uznanie  na całym świecie.  Zwieńczeniem jego sukcesów stała się w 1905 roku literacka nagroda Nobla przyznana mu za  "znakomite zasługi jako pisarza epickiego".  

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów na temat Henryka Adama Aleksandra Piusa Sienkiewicza znajdziesz w jego biogramie i na innych stronach naszego serwisu.