Śmierć ukochanej żony pisarz przeżył bardzo boleśnie i skarżył się długo na różne dolegliwości i stany depresyjne.  Ale był nadal atrakcyjnym mężczyzną, już majętnym i coraz bardziej sławnym. Dla wielu kobiet był dobrym kandydatem na męża i nie jedna o niego zabiegała.  O tych podchodach matrymnialnych  głośno było na salonach Warszawy i Krakowa. Jego kolejne wybranki miały zwykle połowę tych lat co on. W 1888 roku niespodziewanie oświadczył się zakochanej w nim ciotecznej siostrzenicy Marii Babskiej, ale po kilku tygodniach zerwał zaręczyny,  tłumacząc się „anemią mózgu”. Nadal jednak pozostali przyjaciółmi.  Po czterech latach podjął starania o rękę Marii Romanowskiej - o  27 lat młodszej od niego przybranej córki ukraińskiego bogacza Konstantego Wołodkowicza. Zaręczyny odbyły się w Odessie na początku 1893, a pod koniec tegoż roku ślub w Krakowie. W dwa tygodnie po ceremonii młodziutka żona opuściła męża, co ten tłumaczył intrygami teściowej. Szerzone przez nią później plotki sprawiły pisarzowi wiele zgryzot. Nie udało mu się skłonić żony do powrotu i po dwóch latach ślub został unieważniony. W 1899 roku „piorunujące wrażenie” wywarła na mistrzu pióra 23-letnia literatka Maria Radziejewska. Zamierzał prosić ją o rękę, ale młoda panna uciekła przed jego miłością za granicę. Gdy po czterech latach wróciła, pisarz zrażony jej brakiem równowagi psychicznej zaproponował jej tylko „duchowy związek bratni”. A w rok później ożenił się z Marią Babską, która otoczyła go troskliwą opieką i odciążała  od wielu kłopotów codzienności. 

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów na temat Henryka Adama Aleksandra Piusa Sienkiewicza znajdziesz w jego biogramie i na innych stronach naszego serwisu.