Nechay (Nechay von Felseis) Adam (1899–1974), dziennikarz publicysta. Ur. 13 V w Samborze, był synem Gustawa, urzędnika skarbowego, i Zofii ze Spędakowskich, bratem stryjecznym Jerzego (zob.) i Wiktora (zob.). Ukończył III Gimnazjum we Lwowie, a w r. 1922/3 studiował historię na Uniw. Lwow. Od r. 1917 do r. 1918 był w wojsku austriackim, od r. 1918 w WP i w r. 1919 ciężko ranny w wojnie z Ukraińcami. W r. 1920 pracował w referacie prasowym Dowództwa Okręgu Generalnego VI. Od r. 1921 rozpoczął praktykę dziennikarską w redakcji „Wieku Nowego”, skąd przeszedł na stałego członka redakcji „Gazety Porannej”. Po kilku latach wrócił do redakcji „Wieku Nowego” i został kierownikiem działu miejscowych wiadomości, zastępował też naczelnego redaktora. Równocześnie został korespondentem „Dziennika Poznańskiego”. Pisywał artykuły polityczne, a także felietony z życia codziennego o zacięciu satyrycznym, które cieszyły się popularnością. Zajmował się też sportem, szczególnie piłką nożną, i współpracował dorywczo z czasopismem „Sport” we Lwowie. Był przez jedną kadencję wiceprezesem Syndykatu Dziennikarzy we Lwowie oraz członkiem sądu honorowego Związku Dziennikarzy RP, a w r. 1938/9 wchodził do Komisji Odwoławczej dla Wydawców. Zmobilizowany we wrześniu 1939 i przydzielony do referatu prasowego Dowództwa Okręgu Korpusu, ewakuował się do Rumunii, gdzie go internowano, a potem przewieziono do oficerskiego obozu jeńców w Niemczech. Tam redagował codzienny biuletyn informacyjny. Po wyzwoleniu obozu Peckelheim-Doessel współredagował powielane wydawnictwa „Polak” i „Kronika Dnia”. Od wiosny 1946 przydzielony został jako referent prasowy do I Dyw. Pancernej w Quakenbrück. Redagował codzienny biuletyn informacyjny dla polskich obozów w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Był jednym z twórców syndykatu dziennikarzy polskich na tym terenie i jego pierwszym prezesem. W r. 1947 ogłosił w Lippstadt m. in. broszurę Wczoraj i jutro w stosunkach polsko-ukraińskich. W l. 1951–3 znalazł się w redakcji „Słowa Polskiego” w Paryżu. Potem wyjechał do Chicago, gdzie pracował najpierw jako robotnik fizyczny w fabryce, później jako urzędnik w polonijnym towarzystwie ubezpieczeniowym.
Dopiero po blisko 10 latach N. dostał posadę w redakcji prowadzonego przez oo. zmartwychwstańców „Dziennika Chicagowskiego”. Po jego zawieszeniu pracował jako emeryt na pół etatu w „Dzienniku Związkowym”. Zmarł w Chicago 9 V 1974.
Od r. 1953 N. był żonaty z Joanną z Makowskich, 1. v. Gąsiorowską (wdową po generale Januszu Gąsiorowskim).
Informator prasowy 1938/39, W. 1938 s. 93, 196; – Literatura polska na obczyźnie 1940–1960, Londyn 1965 II; – „Tyg. Powsz.’” 1974 nr 30; – B. Ossol.: Łempicki S., Lwów dziennikarski (mszp.); – Informacje rodziny i wspomnienia własne autora artykułu.
Henryk Wereszycki