Koszla Jerzy (1935–1959), sportowiec, mistrz Polski i wicemistrz świata w saneczkarstwie. Ur. 3 X w Gauthrey (Saint-Valler) we Francji. Do Polski przybył w r. 1947 i osiadł w Karpaczu. Ojciec Eugeniusz pochodził z rodziny robotniczej i pracował jako monter-energetyk; matką była Stefania z Zagwojskich. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Karpaczu K. kształcił się w zakresie fotografiki. Pracował w Spółdzielni Fotograficznej w Karpaczu, a następnie w Funduszu Wczasów Pracowniczych na stanowisku przewodnika-instruktora kulturalno-oświatowego. Ze sportem zetknął się w Karpaczu jako kilkunastoletni chłopiec. Od r. 1950 aż do końca swej kariery sportowej był członkiem Klubu Sportowego «Śnieżka» w Karpaczu. Początkowo z powodzeniem uprawiał narciarstwo osiągając dobre rezultaty w biegach zjazdowych i slalomie. Duże sukcesy sportowe osiągnął jednakże dopiero w saneczkarstwie; dyscypliną tą zainteresował się bliżej w r. 1952. Już w r. 1954 należał do czołówki polskich saneczkarzy i był członkiem kadry narodowej. W l. 1955–7 K. uzyskał tytuł mistrza Dolnego Śląska oraz w r. 1956 tytuł mistrza Polski w konkurencji jedynek. Najwybitniejszym jego sukcesem było zdobycie tytułu wicemistrza świata w konkurencji dwójek mieszanych (z Janiną Suszczewską) podczas III Saneczkowych Mistrzostw Świata w Krynicy w dn. 1–2 II 1958 r. T. r. został odznaczony brązowym medalem Za Osiągnięcia Sportowe. Zginął w wypadku motocyklowym pod Sobieszowem 17 IX 1959 r.

„Przegl. Sportowy” 1958 nr 19; „Słowo Pol.” 1959 nr 229; – Karta Zawodnika, ewidencja Klubu Sportowego „Śnieżka” w Karpaczu; – Wywiad z A. Okuiańskim z dn. 16 IX 1967 r.

Kazimierz Toporowicz