Klobassa Zręcki (Zrencki) Stanisław Karol (1869–1943), przemysłowiec naftowy. Ur. 22 I w Zręcinie z drugiej żony Karola (seniora) Heleny Bobrowskiej, przyrodni brat Wiktora. W r. 1888 ukończył Akademię Rolniczą w Dublanach, po czym objął otrzymaną w testamencie połowę kopalni w Bóbrce oraz majątki Skołyszyn, Sławęcin, Lisów, Lisówek, Górną Jabłonicę, Kunów i Lipnicę. Rozpoczął wtedy na własną rękę wiercenie w Potoku, Krygu, Zagórzu i Wymysłówce; brał udział w pracach Krajowego Tow. Naftowego oraz w wystawie krajowej w r. 1894. Kopalnie jednak nie okazały się zbyt roponośne, a ich kilkakrotne pożary zrujnowały K.-Z-ego. Dlatego w r. 1893 sprzedał W. Mac Garveyowi naprzód swoją połowę Bóbrki (co w konsekwencji zmusiło resztę rodziny do wejścia w spółkę z Garveyem), potem nowo założone kopalnie i część majątku, zachowując jednak udziały w różnych przedsiębiorstwach naftowych. Cała fortuna Klobassów bardzo wzmocniła koncern Mac Garweya, który po różnych zmianach nazw i akcjonariuszy stał się w okresie międzywojennym zawiązkiem największego koncernu naftowego w Polsce «Małopolska».
K. przebywał w l. 1895–7 we Włoszech, zbliżył się do kardynałów C. Galimbertiego i F. Parocchiego i finansował różne akcje kościelne we Włoszech i Hiszpanii, za co otrzymał order papieski Jesu Christo. Interesował się sztuką (często gościł u siebie W. Kossaka, F. Jasiewicza i in.), marynistyką (szereg artykułów w prasie angielskiej). W r. 1912 ożenił się z Dorotą Nitka i miał z nią córki: Janinę i Helenę, oraz synów: Karola, Waleriana, Jana i Dymitra. K. zmarł 29 XII 1943 r. w Zręcinie, gdzie został pochowany.
Bibliografia jak przy życiorysie Wiktora Klobassy-Zręckiego.
Stanisław Brzozowski