Noskowski Władysław Adam (po naturalizacji w Australii Ladislas Adam de Noskowski), pseud. Paolo (1892–1969), dziennikarz, krytyk muzyczny, honorowy konsul generalny RP w Australii i Nowej Zelandii. Ur. 24 IV w Warszawie, był synem Piotra, właściciela drukarni w Warszawie, i Stefanii z Szawłowskich, bratankiem Jana (zob.). Kształcił się w Gimnazjum Gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie, a potem w Szwajcarii, na Uniw. Warsz. i w École des Sciences Politiques w Paryżu. Do Australii przyjechał jako turysta w r. 1911. W Sydney uczył się śpiewu i muzyki. W r. 1915 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie początkowo był aktorem w wytwórni filmowej w Hollywood. Od r. 1916 był sekretarzem Ignacego Paderewskiego. Po utworzeniu przez Paderewskiego, wraz ze Związkiem Narodowym Polskim, pierwszej nieoficjalnej placówki polskiej pod nazwą Associated Polish Press w Waszyngtonie N. był jednym z redaktorów jej organu miesięcznika „Free Poland”. Jako sekretarz Paderewskiego zbierał informacje, pisał artykuły i zajmował się wysyłką czasopisma. W r. 1918 powrócił do Sydney. Po ukończeniu kursu pedagogicznego na tamtejszym uniwersytecie uczył w szkołach średnich, wykładając francuski, geografię i historię. Zajmował się również publicystyką, pisząc artykuły, przeważnie na tematy historyczne, do czasopism „Evening News”, „Art in Australia”, „Home Magazine” i „Shakespearian Quarterly”. W r. 1919 został krytykiem muzycznym tygodnika „Sydney Mail” i dziennika „Sydney Morning Herald”, gdzie przez prawie 20 lat pisywał dwa razy w tygodniu, w rubrykach „New Records” i „Player Roles” pod pseud. Paolo lub pod własnym nazwiskiem. W r. 1924 został redaktorem miesięcznika „Australian Phonograph Monthly”, który niemal w całości wypełniał swoimi artykułami. Gdy pismo to zostało sprzedane, założył własny miesięcznik „Australian Phonograph News” ze specjalnym wydaniem „New Zealand Phonograph News”. Był też korespondentem pisma „Musical Leader” w Chicago, pisywał artykuły na tematy polskie do dziennika „Sydney Morning Herald”. Poświęciwszy się pracy dziennikarskiej, porzucił nauczanie w gimnazjach.

W r. 1933 N. został mianowany honorowym konsulem generalnym RP na Australię i Nową Zelandię. Działalność swą rozpoczął od stworzenia Polsko-Australijskiej Izby Handlowej i w r. 1935, z jej przewodniczącym A. E. Dalwoodem, pojechał do Polski, zwiedził ważniejsze ośrodki handlowe oraz wygłaszał odczyty na temat Australii. Dzięki namowom N-ego udał się również do Polski minister rządu federalnego sir Henry Gulett, w sprawie traktatu handlowego, który jednak nie doszedł do skutku. Po powrocie do Australii N. wydawał miesięczny biuletyn prasowy, który był rozsyłany do pism australijskich. W czasie pobytu w Polsce poddał rządowi polskiemu myśl uczczenia 100-lecie odkrycia Góry Kościuszki przez Pawła Edmunda Strzeleckiego, ale wysunięte przez niego projekty nie zostały zrealizowane na skutek wybuchu wojny. Niemniej pod koniec 1939 r. zawiązany został w Australii komitet, który doprowadził do ufundowania i odsłonięcia w lutym 1940 pamiątkowej tablicy ze spiżu na szczycie Góry Kościuszki. Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 stworzył N. Polski Komitet Ratunkowy, który zebrał i wysłał do Londynu ponad 30 000 funtów szterlingów. Komitet Pań pod kierownictwem żony N-ego wysłał również setki skrzyń z ubraniami. Na osobistą prośbę N-ego rząd federalny Australii wyasygnował 10 000 funtów szterlingów na Polski Czerwony Krzyż w Londynie. Od 1 VII 1942 do 1 VI 1945 N. redagował i wydawał w Sydney miesięcznik propagandowy w języku angielskim, „Polish and Central European Review”, subsydiowany przez rząd polski w Londynie. W okresie wojny wygłosił N. setki odczytów na tematy polskie przez australijskie radio. Obowiązki konsula RP pełnił do 31 XII 1945.

N. był autorem rozdziału końcowego (Appendix) pt. In Defence of Strzelecki w książce G. Rawsona „The Count: A Life of Sir Paul Edmund Strzelecki, Explorer and Scientist” (Melbourne 1953), rozdziału pt. Występy polskich artystów w książce Lecha Paszkowskiego „Polacy w Australii i Oceanii 1790–1940” (Londyn 1962), oraz artykułu Niedokończony fragment wspomnień („Wiad. Pol.”, Sydney 1969 nr z 29 XI). Pod koniec życia N. był egzaminatorem z języka francuskiego na uniwersytecie w Sydney i komentatorem programów muzyki polskiej w australijskim radio (Australian Broadcasting Commission). Pracował również nad książką Opera in Australia (kopia pracy w posiadaniu Gwenneth de Noskowski, synowej N-ego, w Canberze). W wyniku wypadku samochodowego w dn. 11 IV 1969 N. zmarł w Sydney 29 VII t. r.

Ożeniony był (od r. 1918) z Beatrice Barnett, pozostawił przybraną córkę Joyce, zamężną za Czesławem Ranigerem, i syna Paula, inżyniera radiowego.

Australian Encyclopaedia, Sydney 1958 VII 159; Who is Who in Australia, Melbourne 1944 s. 213; Notable Citizens of Sydney, Sydney 1940 s. 218; Polska służba zagraniczna po 1 września 1939 r., Londyn 1954 s. 73; Rocznik Służby Zagranicznej RP, W. 1934–9; – Paszkowski L., Pierwsze pisma polskie w Australii, „Wiadomości” (Londyn) 1965 nr 1004 s. 4 i „Tyg. Pol.” (Melbourne) 1965 nr z 28 VIII s. 9; tenże, Polacy w Australii i Oceanii 1790–1940, Londyn 1962; – Archiwum polityczne Ignacego Paderewskiego, Wr. 1973 I (w indeksie nazwisk N. występuje błędnie jako: Witold); – „Sydney Morning Herald” 1969 nr z 30 VII (nekrolog); „Wieści z Polski” (W.) 1933 nr 4 s. 20; – 25 listów z lat 1947–68 i 29 stron rękopisów N-ego w posiadaniu autora; – Informacje Edmunda Jakubowskiego z Sydney.

Lech Paszkowski