Swoje barwne wspomnienia spisywał przez dwie dekady.  Okazał się doskonałym narratorem. Relacjonował  swe przygody w sposób bezpośredni, tak jakby opowiadał je sąsiadom. Jego Pamiętnik daje barwny obraz szlachcica swoich czasów: walecznego, skłonnego do bitki i wypitki, powierzchownie wykształconego, gorącego zwolennika istniejącego ustroju, politykiera, człowieka religijnego, ale powierzchownie pojmującego zasady wiary. Gotów był on przelewać krew za Polskę i troszczył się  o narodową sławę. Uwielbiał swego wodza Stefana Czarnieckiego, któremu wiernie służył do końca. Z życzliwością odnosił się do królów Michała Korybuta, Jana Kazimierza, Jana III.  Nie cierpiał za to królowej Ludwiki Marii, czy kanclerza, a potem prymasa Mikołaja Prażmowskiego. Istniejący w Polsce porządek społeczny wydawał mu się naturalny, a najwyżej cenił  z niego oczywiście stan wojskowy, któremu przypisywał ocalenie Rzeczypospolitej w czasie potopu szwedzkiego. Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących Jana Chryzostoma Paska szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.