Od początku panowania stawiał sobie za cel cywilizowanie Rzeczpospolitej: chciał zbliżyć zacofany kraj do przodujących państw Europy poprzez zmiany w umysłach i postawach. Zabiegał też o aprobatę zachodnich elit  dla własnych działań i poprawę ich wyobrażeń o Polsce. Starał się utrzymywać i rozwijać kontakty, jakie udało mu się wcześniej nawiązać w czasie zagranicznych podróży, oraz szukać nowych w oparciu o swą rangę królewską i opinię władcy oświeconego. Voltaire nie szczędził mu komplementów i uczynił go pod postacią antycznego króla Teucera pozytywnym bohaterem swego dramatu „Les lois de Minos”. Wyrazem uznania dla króla było przyjęcie go w poczet członków Petersburskiej Akademii Nauk, a potem do Akademii Nauk w Berlinie. Pozytywny stosunek do Polski  i jej króla osiągnął apogeum w dobie Konstytucji 3 maja, gdy w umiarkowanej jeszcze fazie rewolucji francuskiej sławiono „rewolucję polską” i „króla-obywatela”.  Także w Anglii pozytywnie odnoszono się do króla i przemian w Polsce. Program Stanisława Augusta modernizacji Polski i nadrobienia dystansu do przodujących krajów obejmował wszystkie dziedziny. Król dostrzegał słabość polskiego rolnictwa, handlu a zwłaszcza przemysłu. Wspierał i tworzył na własny koszt manufaktury, chcąc dać pozytywny przykład innym. Ze względu na potrzeby obronne państwa założył ludwisarnie w Warszawie i Kamieńcu Podolskim oraz fabrykę ręcznej broni palnej w Kozienicach. Inicjatywa i fundusze królewskie walnie przyczyniły się do rozbudowy koszar w Warszawie i Kamieńcu Podolskim. W stolicy przeznaczył na nie własny Zamek Ujazdowski.

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów na temat ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego czytaj na dalszych stronach naszego serwisu.