Kiedy powołano centro-prawicowy gabinet Wincentego Witosa przeprowadził się demonstracyjnie z służbowego mieszkania do willi w Sulejówku i ustąpił ze stanowiska szefa sztabu. Potem zrezygnował też z kierowania Ścisłą Radą Wojenną i ostro zaatakował endecję. Pisał artykuły i książki, które miały wzmocnić jego własną legendę i kompromitować przeciwników politycznych. Ogłosił wiele wspomnień ze swych działań wojennych, m.in. książkę Rok 1920, która ukazała się też w tłumaczeniach: rosyjskim, francuskim, węgierskim i niemieckim. W tym okresie zajmował się bacznie sprawą ustawy o naczelnych władzach wojskowych. Głosił, że sprawy wojskowe muszą być uniezależnione od rozgrywek politycznych. Tymczasem sytuacja stale się zaostrzała, pogłębiała się destabilizacja polityczna i gospodarcza, rosło rozczarowanie do istniejącego systemu i jednocześnie pogarszała międzynarodowa pozycja Polski. Umiejętnie wykorzystywane porażki kolejnych gabinetów przyczyniały się do wzrostu jego popularności, a czynnikiem dodatkowym były obawy środowisk lewicowych i demokratycznych przed prawicowym zamachem stanu. Wszystko to sprawiło, że stale rosła presja, aby powrócił do wielkiej polityki.
Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących życia i działalności Józefa Klemensa Piłsudskiego szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.