Stojąc w obliczu klęski i rewolucji, rząd niemiecki uwolnił go z twierdzy w Magdeburgu. Dwa dni później powrócił on do Warszawy, a nazajutrz polskie oddziały rozbroiły niemiecki garnizon. Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową, a w trzy dni później całość władzy. Równocześnie na jego ręce złożył dymisję działający w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej. Osiem dni po opuszczeniu niemieckiego aresztu notyfikował niepodległość Polski. W dwa tygodnie po przekroczeniu więziennej bramy jako Tymczasowy Naczelnik Państwa objął najwyższą władzę, zachowując naczelne dowództwo polskiej siły zbrojnej. Jego priorytetem stało się zbudowanie armii, bo to ona miała zapewnić przetrwanie i siłę powstającego państwa. Dystansował się przy tym od obozów politycznych. Z wojska chciał usunąć wpływy partii, bo te - jego zdaniem – reprezentują interesy klasowe, warstwowe, narodowościowe lub regionalne, a areną walki o te interesy jest parlament, a nie armia. Uważał, że ponad różnicami partyjnymi są interesy państwa, które wszyscy powinni respektować.
Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących życia i działalności Józefa Klemensa Piłsudskiego szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.